Dyrygentka o bogatym repertuarze operowym, baletowym i symfonicznym. Stale poszukuje nowych dróg interpretacyjnych i nieoczywistego repertuaru wartego pokazania szerokiej publiczności.
W październiku 2025 roku została powołana na stanowisko zastępcy dyrektora Polskiej Opery Królewskiej. Wcześniej, od roku 2021, pełniła funkcję kierownika muzycznego Polskiego Baletu Narodowego, a od roku 2008 związana jest z Teatrem Wielkim – Operą Narodową jako dyrygentka. Jest laureatka Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury 2025 w kategorii Najlepszy Dyrygent.
Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Marka Pijarowskiego oraz w klasie fortepianu prof. Elżbiety Karaś-Krasztel. W roku 2019 wzięła udział w programie Hart Institute for Women Conductors w The Dallas Opera. Uczestniczyła w warsztatach organizowanych przez European Network of Opera Academies: podczas Edinburgh Festival i w Académie Européene du Festival d’Aix-en-Provence.
Jest pomysłodawczynią i dyrygentką cyklu koncertowych wykonań zapomnianych polskich oper w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej (2022: Henryk Jarecki – Barbara Radziwiłłówna; 2024: Ludomir Różycki – Beatrix Cenci; 2025: Ludwik Grossman – Duch Wojewody). Od roku 2018 obejmuje dyrekcję muzyczną corocznych plenerowych widowisk operowych przed Pałacem w Nieborowie (m.in. 2019: Wolfgang Amadeus Mozart – Don Giovanni; 2021: Władysław Żeleński – Goplana; 2022: Karol Kurpiński – Szarlatan, czyli wskrzeszanie umarłych; 2023 – Wolfgang Amadeus Mozart Czarodziejski Flet; 2024: Antonín Dvořák – Rusałka).
W 2025 roku zadebiutowała z zespołami Birmingham Royal Ballet oraz Royal Ballet Sinfonia, prowadząc spektakle Kopciuszka Sergieja Prokofiewa w Birmingham i Manchesterze. Od sezonu artystycznego 2008/2009 związana jest z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, gdzie po raz pierwszy zadyrygowała w wieku 24 lat (spektakl W krainie czarodziejskiego fletu). Następnie powierzono jej prowadzenie spektakli operowych, m.in. Strasznego dworu Stanisława Moniuszki oraz Snu nocy letniej Beniamina Brittena, prawykonania oper w ramach Projektu ‘P’, oraz przedstawień baletowych, takich jak Harnasie, Romeo i Julia, Dziadek do orzechów, Giselle, Korsarz, Tristan i wiele innych. W 2024 roku wspólnie z Anną Hop stworzyła i poprowadziła w TWON nową wersję baletu Pinokio (org. Złoty Kluczyk) Mieczysława Wajnberga.
Stale współpracuje z orkiestrami symfonicznymi, m.in. z Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Sinfonieorchester Wuppertal, Istanbul Chamber Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Lwowskiej, Orkiestrą Filharmonii Sarajewskiej, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, Orkiestrą Filharmonii w Szczecinie, Orkiestrą Filharmonii w Gorzowie Wielkopolskim, Orkiestrą Filharmonii Zielonogórskiej, Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Współpracowała również z Teatrem Wielkim w Poznaniu, Teatrem Wielkim w Łodzi, Operą Wrocławską oraz Landestheater Coburg.
